Οστεοχονδρωσία του τραχήλου της μήτρας

Η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι μια χρόνια εκφυλιστική νόσος κατά την οποία παρατηρείται λέπτυνση των δίσκων που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων, ακολουθούμενη από αντικατάστασή τους με οστικό ιστό. Καθώς η εκφυλιστική διαδικασία εξελίσσεται, εμπλέκονται οι γύρω δομές. Αυτό προκαλεί την ανάπτυξη ενός ολόκληρου συμπλέγματος συμπτωμάτων που υποτάσσουν πλήρως τη ζωή του ασθενούς.

γενικές πληροφορίες

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούνται από έναν πυρήνα που μοιάζει με γέλη και έναν πυκνό ινώδη δακτύλιο που τον περιβάλλει, καλύπτεται από πάνω με ένα στρώμα χόνδρινου ιστού. Εκτελούν μια λειτουργία απορρόφησης κραδασμών, αποτρέποντας τη βλάβη στους σπονδύλους κατά το τρέξιμο, το περπάτημα και το άλμα, και επίσης συμβάλλουν στην κινητικότητα και την ευελιξία ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης.

Στη διαδικασία της φυσικής γήρανσης, καθώς και σε συνθήκες αυξημένου φορτίου, παρατηρείται σταδιακή μείωση του ύψους του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Ο μεταβολισμός στον πυρήνα του διαταράσσεται, εμφανίζονται ρωγμές στον περιβάλλοντα ινώδη δακτύλιο. Υπάρχουν προεξοχές δίσκων - προεξοχές και κήλες. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο χόνδρος ιστός και τα οστά εμπλέκονται σε αυτήν, εμφανίζονται οστεόφυτα - οστικές αναπτύξεις που προκαλούν περιορισμένη κινητικότητα και έντονο πόνο.

Δεδομένου ότι παθολογικές αλλαγές λαμβάνουν χώρα σε άμεση γειτνίαση με το νωτιαίο μυελό και τις ρίζες του, αυτό οδηγεί στη συμπίεση και φλεγμονή τους, καθώς και στην αντανακλαστική ανάπτυξη μυϊκού σπασμού. Ως αποτέλεσμα, ένα άτομο εμφανίζει χαρακτηριστικά συμπτώματα με τα οποία μπορεί να υποψιαστεί μια ασθένεια.

Οι λόγοι

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αναφέρεται σε πολυπαραγοντικές ασθένειες. Εμφανίζεται στο πλαίσιο ενός ολόκληρου συνόλου παραγόντων, καθένας από τους οποίους επιδεινώνει την πορεία της παθολογίας. Η λίστα των λόγων περιλαμβάνει:

• υπερβολικό σωματικό βάρος?
• καθιστική ζωή;
• καθιστική εργασία?
• λανθασμένη στάση.
• χρόνιες παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος (σκολίωση, πλατυποδία), που συμβάλλουν στην ανομοιόμορφη κατανομή του φορτίου στη σπονδυλική στήλη.
• συγγενείς παθολογίες της ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης, καθώς και τραυματισμοί.
• υπερβολική, επαναλαμβανόμενη πίεση στη σπονδυλική στήλη.
• κληρονομική προδιάθεση.

Συμπτώματα και σύνδρομα

Τα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης δεν εμφανίζονται αμέσως και συχνά συγκαλύπτονται ως άλλες ασθένειες.

Τα πιο κοινά σημάδια περιλαμβάνουν:

• ζάλη: κατά κανόνα, με την οστεοχόνδρωση, είναι συστηματική, δηλ. φαίνεται σε ένα άτομο ότι τα γύρω αντικείμενα περιστρέφονται μπροστά στα μάτια του.
• πόνος στο πίσω μέρος του κεφαλιού, του λαιμού, της ζώνης του γιακά: η έντασή του εξαρτάται από τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου. Ήπια και επεισοδιακή σε πρώιμο στάδιο, εξαπλώνεται σε ολόκληρο το κεφάλι και γίνεται μόνιμο. περιοδικά οι επιθέσεις γίνονται αφόρητες, με αποτέλεσμα ένα άτομο να μην μπορεί καν να κουνήσει το κεφάλι του.
• θόρυβος ή κουδούνισμα στα αυτιά: εμφανίζεται κατά την αλλαγή θέσης μετά από μακρά περίοδο ακινησίας, που συχνά συνοδεύεται από ζάλη.
• αίσθημα έλλειψης αέρα, αδυναμία λήψης βαθιάς αναπνοής. σε σοβαρές περιπτώσεις, αναπτύσσεται σοβαρή δύσπνοια.
• ναυτία και έμετος: σχετίζεται με κυκλοφορικές διαταραχές σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, που επιδεινώνονται όταν προσπαθείτε να γυρίσετε το κεφάλι.
• μειωμένη οπτική οξύτητα, μύγες που τρεμοπαίζουν ή ομίχλη μπροστά στα μάτια: υποδηλώνουν ανεπαρκή παροχή αίματος στον εγκέφαλο. εμφανίζονται σε προχωρημένα στάδια της νόσου.
• διακυμάνσεις της αρτηριακής πίεσης που είναι δύσκολο να διορθωθούν με φάρμακα.
• ξαφνική λιποθυμία λόγω αγγειόσπασμου.
• αίσθημα όγκου στο λαιμό, εφίδρωση, ξηρότητα, προβλήματα με την κατάποση: είναι συχνά ένα από τα πρώτα σημάδια παθολογίας.
• πόνος στον ώμο
• μούδιασμα των δακτύλων

Εκτός από τα γενικά σημάδια της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, υπάρχουν αρκετά σύνδρομα χαρακτηριστικά αυτής της ασθένειας.

Σπονδυλικό σύνδρομο

Το σύμπλεγμα των συμπτωμάτων σχετίζεται με βλάβες στα οστά και τους χόνδρους της σπονδυλικής στήλης. Περιλαμβάνει:

• εξασθενημένη κινητικότητα στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας.
• πόνος κατά την περιστροφή του κεφαλιού.
• Ακτινογραφικά σημάδια βλάβης στους ίδιους τους σπονδύλους και στο διάστημα μεταξύ τους.

σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας

Τα συμπτώματα προκαλούνται από στένωση ή σπασμό των σπονδυλικών αρτηριών, οι οποίες είναι εν μέρει υπεύθυνες για την παροχή αίματος στον εγκέφαλο. Εκδηλώνεται με τα ακόλουθα συμπτώματα:

• θόρυβος στα αυτιά?
• ζάλη;
• άλματα στην αρτηριακή πίεση?
• ναυτία και έμετος;
• πονοκέφαλο;
• πρόβλημα όρασης;
• μείωση της ικανότητας εργασίας ·
• υπνηλία;
• λιποθυμία.

Καρδιακό σύνδρομο

Μοιάζει με κατάσταση με βλάβη στον καρδιακό μυ και περιλαμβάνει:

• πόνος ή αίσθημα καύσου πίσω από το στέρνο.
• αδυναμία και κόπωση?
• γρήγορος παλμός.

ριζικό σύνδρομο

Η πάθηση σχετίζεται με βλάβη (συμπίεση ή τσίμπημα) των νευρικών ριζών που αναδύονται από τη σπονδυλική στήλη στην αυχενική περιοχή. Ανάλογα με το επίπεδο της ζημιάς, ένα άτομο μπορεί να εμφανίσει:

• μούδιασμα ή πόνος στο πίσω μέρος του κεφαλιού?
• μούδιασμα της γλώσσας?
• πόνος στην κλείδα, δυσκολία στην κατάποση, λόξυγκας.
• δυσφορία στην περιοχή των ώμων, που επιδεινώνεται από τις κινήσεις των χεριών.
• πόνος στις ωμοπλάτες και τους πήχεις.
• μούδιασμα του δείκτη και του μεσαίου δακτύλου.
• μούδιασμα του δακτύλου και του μικρού δακτύλου.

Τις περισσότερες φορές, πολλές νευρικές ρίζες εμπλέκονται στην παθολογική διαδικασία ταυτόχρονα, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται ταυτόχρονα πολλά χαρακτηριστικά συμπτώματα.

στάδια

Στη διαδικασία ανάπτυξης, η αυχενική οστεοχόνδρωση περνά από τέσσερα διαδοχικά στάδια (βαθμούς), τα οποία καθορίζουν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τη γενική κατάσταση του ασθενούς.

• 1 στάδιο. Το πάχος των μεσοσπονδύλιων δίσκων είναι ελαφρώς μειωμένο. Τα συμπτώματα πρακτικά απουσιάζουν, μερικές φορές υπάρχει μια ελαφριά ενόχληση στον αυχένα, για παράδειγμα, με μακρά παραμονή σε μια άβολη θέση.
• 2 στάδιο. Το ύψος του δίσκου γίνεται ακόμη μικρότερο, αρχίζει η παθολογική ανάπτυξη του χόνδρινου ιστού, εμφανίζονται προεξοχές (προεξοχές). Ο πόνος γίνεται πιο δυνατός, η ακαμψία στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας ενώνεται.
• 3 στάδιο. Ο ινώδης δακτύλιος που περιβάλλει τον πυρήνα του δίσκου είναι σχισμένος, σχηματίζεται μια μεσοσπονδυλική κήλη. Η σπονδυλική στήλη παραμορφώνεται αισθητά, αυξάνεται ο κίνδυνος εξαρθρώσεων και υπεξαρθρώσεων των σπονδύλων. Ο πόνος γίνεται μόνιμος, ενώ άλλα συμπτώματα οστεοχονδρωσίας ενώνονται.
• 4 στάδιο. Στη σπονδυλική στήλη συμβαίνουν μη αναστρέψιμες αλλαγές: εμφανίζονται οστικές αναπτύξεις, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αντικαθίσταται από ουλώδη ιστό και χάνει την ικανότητά του να απορροφά το φορτίο. Τα συμπτώματα γίνονται έντονα και έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον τρόπο ζωής και την ευημερία του ασθενούς. Η ποιότητα ζωής μειώνεται.

Διαγνωστικά

Αναζητώντας τα αίτια του πόνου ή της ζάλης, ο ασθενής μπορεί να απευθυνθεί σε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων: θεραπευτή, καρδιολόγο, γαστρεντερολόγο, νευρολόγο. Για τη διάγνωση της οστεοχονδρωσίας απαιτείται ολοκληρωμένη εξέταση, η οποία περιλαμβάνει:

• ακτινογραφία και αξονική τομογραφία: αποτελεσματική μόνο στα τελευταία στάδια της ανάπτυξης της νόσου, όταν οι αλλαγές γίνονται σαφώς ορατές.
• μαγνητική τομογραφία: λόγω του υψηλού βαθμού οπτικοποίησης, σας επιτρέπει να δείτε ακόμη και τις αρχικές αλλαγές. είναι επί του παρόντος η κύρια διαγνωστική μέθοδος.
• διπλή σάρωση των αρτηριών της κεφαλής και του λαιμού: σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την ποιότητα της ροής του αίματος, να εντοπίσετε αγγειοσυστολή. χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των αιτιών των πονοκεφάλων και της ζάλης.

Είναι υποχρεωτική η διεξαγωγή έρευνας και εξέτασης του ασθενούς, ο προσδιορισμός των ζωνών πόνου και του βαθμού κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης και η αξιολόγηση της ποιότητας των αντανακλαστικών. Για διαφορική διάγνωση με άλλες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα, μπορεί να συνταγογραφηθούν τα ακόλουθα:

• ΗΚΓ, υπερηχογράφημα καρδιάς.
• καθημερινή παρακολούθηση του ΗΚΓ και της αρτηριακής πίεσης.
• ακτινογραφια θωρακος;
• διαβουλεύσεις στενών ειδικών: καρδιολόγου, ΩΡΛ.

Θεραπευτική αγωγή

Η θεραπεία της αυχενικής οστεοχονδρωσίας απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και περιλαμβάνει:

• φαρμακευτικό αποτέλεσμα?
• φυσιοθεραπεία;
• ασκήσεις φυσιοθεραπείας?
• μασάζ;
• χειρουργική επέμβαση.

Ιατρική περίθαλψη

Ο κύριος στόχος της φαρμακευτικής θεραπείας είναι η ανακούφιση του πόνου και της ζάλης, η αποκατάσταση της κανονικής λειτουργίας των νευρικών ριζών και, εάν είναι δυνατόν, η διακοπή ή η επιβράδυνση της καταστροφής του χόνδρινου ιστού. Ανάλογα με την κατάσταση εκχωρούνται:

• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (μελοξικάμη, δικλοφενάκη, νιμεσουλίδη κ. λπ. ): που στοχεύουν στην ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής. χρησιμοποιούνται με τη μορφή δισκίων, ενέσεων, αλοιφών, γύψων.
• στεροειδή φάρμακα (υδροκορτιζόνη, δεξαμεθαζόνη): χρησιμοποιούνται επίσης για την ανακούφιση της φλεγμονής όταν τα ΜΣΑΦ είναι αναποτελεσματικά.
• μυοχαλαρωτικά (mydocalm): φάρμακα που εξαλείφουν τους αντανακλαστικούς μυϊκούς σπασμούς, μειώνοντας έτσι τον πόνο και βελτιώνοντας την κυκλοφορία του αίματος.
• βιταμίνες της ομάδας Β με τη μορφή ενέσεων ή δισκίων (milgamma, neuromultivit): βοηθούν στη βελτίωση της αγωγιμότητας των νευρικών ερεθισμάτων.
• ηρεμιστικά για έντονο πόνο για τη βελτίωση του ύπνου και τη μείωση της συναισθηματικής συνιστώσας του πόνου.
• αποσυμφορητικά για τσιμπημένη νευρική ρίζα.
• chondroprotectors: φάρμακα που βοηθούν στην αποκατάσταση του χόνδρινου ιστού.

Ανάλογα με τα συμπτώματα, μπορούν επίσης να συνταγογραφηθούν φάρμακα για τη βελτίωση της μικροκυκλοφορίας στα αγγεία του εγκεφάλου, φάρμακα που εμποδίζουν τη ναυτία και τη ζάλη κ. λπ.

Μη φαρμακευτική θεραπεία

Χρησιμοποιούνται μη φαρμακολογικές μέθοδοι θεραπείας χωρίς έξαρση. Ανάλογα με την κλινική κατάσταση χρησιμοποιούνται:

• φυσιοθεραπεία:
• θεραπεία με λέιζερ?
• μαγνητοθεραπεία;
• Θεραπεία UHF;
• φωνοφόρηση και ηλεκτροφόρηση.

Η μη φαρμακευτική θεραπεία βοηθά στη μείωση της σοβαρότητας των συμπτωμάτων και μειώνει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των παροξύνσεων. Λειτουργεί έμμεσα:

• βελτιώνει την παροχή αίματος στην πληγείσα περιοχή, τις διαδικασίες μεταβολισμού και αναγέννησης.
• ενισχύει την επίδραση των φαρμάκων.
• βοηθά στην ενίσχυση του μυϊκού πλαισίου και στη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.
• μειώνει το φορτίο στους σπονδυλικούς δίσκους.
• εξαλείφει τους μυϊκούς σπασμούς και μπλοκαρίσματα.

Χειρουργική επέμβαση

Η βοήθεια των χειρουργών είναι απαραίτητη σε προχωρημένες περιπτώσεις της νόσου, όταν οι ιατρικές μέθοδοι δεν είναι πλέον αποτελεσματικές. Επί του παρόντος χρησιμοποιούνται αρκετές λειτουργίες:

• Χειρουργική αφαίρεση κήλης δίσκου (μικροδισκεκτομή, ενδοσκοπική επέμβαση ή χειρουργική επέμβαση διαφανειών).
• Λαμινεκτομή: αφαίρεση των ακανθωδών εξεργασιών ή του τόξου του σπονδύλου, μειώνοντας έτσι το φορτίο στη ρίζα του νωτιαίου μυελού.
• πυρηνοπλαστική: αποκατάσταση κήλης με αφαίρεση μέρους του πυρήνα του μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μόνο ένας γιατρός μπορεί να αποφασίσει πώς να θεραπεύσει την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Το σχήμα καταρτίζεται μεμονωμένα, λαμβάνοντας υπόψη το στάδιο της νόσου, τις συννοσηρότητες και τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του σώματος του ασθενούς.

Επιπλοκές

Η οστεοχόνδρωση προκαλεί διαταραχή των πιο σημαντικών δομών: των αιμοφόρων αγγείων και των νεύρων. Χωρίς θεραπεία, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει στις ακόλουθες επιπλοκές:

• ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο?
• απώλεια της αίσθησης ή της κινητικής λειτουργίας του χεριού.
• δυσκολία στην κατάποση?
• παραβίαση του θυρεοειδούς αδένα?
• απώλεια ή σημαντική μείωση της οπτικής οξύτητας.

Επιπλέον, η βλάβη στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τις αρθρώσεις οδηγεί σε σημαντικό περιορισμό της κινητικότητας του αυχένα.

Πρόληψη

Εάν δοθεί προσοχή στην πρόληψη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, ακόμη και με υπάρχουσες αλλαγές, η εξέλιξή τους θα επιβραδυνθεί σημαντικά. Οι γιατροί συστήνουν:

• οδηγήστε έναν ενεργό τρόπο ζωής, αποφύγετε την υποδυναμία.
• ελαχιστοποίηση ή εξάλειψη της ανύψωσης βαρέων βαρών.
• κοιμηθείτε σε ορθοπεδικό στρώμα και μαξιλάρι.
• Κάντε τακτικές προθέρμανση εάν χρειάζεται να εργαστείτε στον υπολογιστή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το ιδανικό άθλημα για την οστεοχονδρωσία είναι η κολύμβηση. Το νερό ξεφορτώνει τη σπονδυλική στήλη και οι ενεργές κινήσεις συμβάλλουν στο σχηματισμό του μυϊκού πλαισίου.

Θεραπεία στην κλινική

Οι γιατροί της κλινικής προσφέρουν στους ασθενείς τους σύνθετες μεθόδους θεραπείας της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, συμπεριλαμβανομένων:

• διαβουλεύσεις σπονδυλολόγου ·
• σύγχρονα θεραπευτικά σχήματα για την ανακούφιση από τον πόνο και την ανακούφιση της κατάστασης.
• αποκλεισμός φαρμάκων για ταχεία ανακούφιση από τον πόνο.
• αποτελεσματικοί τύποι φυσιοθεραπείας.
• ασκήσεις θεραπείας άσκησης υπό την επίβλεψη έμπειρου εκπαιδευτή, ανάπτυξη ενός συγκροτήματος για εργασία στο σπίτι.
• διαβουλεύσεις γιατρού αποκατάστασης ·
• Μασοθεραπεία?
• βελονισμός;
• υπηρεσίες χειροθεραπευτή εάν είναι απαραίτητο.

Παθολογίες της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Είναι παραβιάσεις στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης που πολύ συχνά συνοδεύονται από αδυναμία και κεφαλαλγία, αφού από αυτήν περνούν σημαντικά αιμοφόρα αγγεία, οι σπονδυλικές αρτηρίες. Είναι υπεύθυνα για την επαρκή θρέψη του εγκεφάλου και ως εκ τούτου, όταν πιέζονται από μετατοπισμένους σπονδύλους ή άλλες δομές, η παροχή αίματος στον εγκέφαλο διαταράσσεται. Αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη ισχαιμίας των ιστών του, η οποία συνοδεύεται από πονοκεφάλους, αδυναμία και μια σειρά από άλλα συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν:

Πολύ συχνά σήμερα, άτομα διαφορετικών ηλικιών, φύλου, κοινωνικής θέσης διαγιγνώσκονται με οστεοχόνδρωση, καθώς και με τις επιπλοκές της - προεξοχές και μεσοσπονδυλικές κήλες. Οι ασθένειες αυτές χαρακτηρίζονται από την εμφάνιση εκφυλιστικών-δυστροφικών αλλαγών στους μεσοσπονδύλιους δίσκους που χωρίζουν τους σπονδύλους. Ως αποτέλεσμα, το ύψος τους μειώνεται, γεγονός που οδηγεί στη σύγκλιση των σπονδύλων και στη δημιουργία προϋποθέσεων για την προσβολή των σπονδυλικών ριζών που περνούν ακριβώς από εκεί.

Εάν δεν αντιμετωπιστεί, οι εκφυλιστικές-δυστροφικές αλλαγές στους δίσκους προχωρούν και με την πάροδο του χρόνου, σχηματίζεται μια προεξοχή - μια προεξοχή ενός τμήματος του δίσκου προς τα έξω. Τείνει να αυξάνεται σταδιακά σε μέγεθος και στη συνέχεια να μετατραπεί σε μεσοσπονδυλική κήλη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο κίνδυνος συμπίεσης των νευρικών ριζών αυξάνεται δραματικά.

Επίσης, η οστεοχονδρωσία και οι επιπλοκές της συνοδεύονται από σχηματισμό οστικών και χόνδρινων αναπτύξεων - οστεόφυτων - στην επιφάνεια των σπονδυλικών σωμάτων. Μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα μεγέθη και, όπως οι κήλες, να συμπιέσουν μηχανικά τις σπονδυλικές αρτηρίες, κάτι που θα οδηγήσει σε αδυναμία και πονοκέφαλο. Ταυτόχρονα, η κεφαλγία είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, ακόμη και απουσία βλάβης στις σπονδυλικές αρτηρίες.

Άλλα συμπτώματα της αυχενικής οστεοχονδρωσίας είναι:

• τραγάνισμα στο λαιμό κατά την κλίση, γυρίζοντας το κεφάλι.
• πόνος στον αυχένα που ακτινοβολεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού, τα χέρια.
• αντανακλαστικός σπασμός των μυών του λαιμού, που αυξάνει τον πόνο.
• περιορισμοί κινητικότητας·
• παραβιάσεις της ευαισθησίας διαφόρων τμημάτων των άνω άκρων, του ινιακού, του λαιμού.
• δυσκολίες στην κατάποση κ. λπ.

Η ασθένεια δεν μπορεί να περάσει από μόνη της. Χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και ύφεσης, αλλά συνεχώς εξελίσσεται και σε προχωρημένες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μεγάλων κηλών. Επομένως, όταν εμφανιστούν τα συμπτώματά του, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με έναν νευρολόγο.

Πότε να επισκεφτείτε επειγόντως γιατρό

Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν εμφανίζεται πονοκέφαλος σε συνδυασμό με αδυναμία, θα πρέπει να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια, καθώς μπορεί να υποδηλώνουν την ανάπτυξη επικίνδυνων ασθενειών και καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφαλικού και της μηνιγγίτιδας (φλεγμονή των μεμβρανών του εγκεφάλου).

Τα προειδοποιητικά συμπτώματα είναι:

• σοβαρός πονοκέφαλος που εμφανίζεται ξαφνικά.
• περιορισμένη ικανότητα κλίσης του κεφαλιού προς τα εμπρός, πιέζοντας το πηγούνι στο στήθος, σε συνδυασμό με γενική αδυναμία.
• σύγχυση;
• οπτική αναπηρία, ομιλία?
• μούδιασμα των άκρων.

Διάγνωση και θεραπεία

Έτσι, ο πονοκέφαλος και η αδυναμία μπορούν να συνοδεύουν τόσο σχετικά αβλαβείς καταστάσεις όσο και σοβαρές ασθένειες. Εάν εμφανίζονται με αξιοζήλευτη κανονικότητα και υπάρχουν άλλα συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό: έναν νευρολόγο, έναν καρδιολόγο, έναν ενδοκρινολόγο. Αλλά όταν είναι δύσκολο να μαντέψετε μόνοι σας τι ακριβώς προκάλεσε την παραβίαση της γενικής ευημερίας και της κεφαλαλγίας, είναι καλύτερο να επικοινωνήσετε αρχικά με έναν θεραπευτή. Εάν είναι απαραίτητο, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει πρόσθετες μεθόδους έρευνας και, με βάση τα αποτελέσματά τους, λαμβάνοντας υπόψη την κλινική εικόνα, θα καθορίσει μια διάγνωση ή θα παραπέμψει τον ασθενή σε έναν συγκεκριμένο ειδικό για θεραπεία.

Για τη διάγνωση των αιτιών των πονοκεφάλων και της αδυναμίας, συνταγογραφούνται τα ακόλουθα:

• KLA, OAM, βιοχημική εξέταση αίματος - σας επιτρέπουν να ανιχνεύσετε φλεγμονώδεις διεργασίες, καθώς και διαταραχές στην εργασία μεμονωμένων οργάνων, μεταβολισμό.
• ΗΚΓ, υπερηχογράφημα της καρδιάς, αγγεία του λαιμού και του κεφαλιού - παρέχουν δεδομένα για την εργασία και την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων, του καρδιακού μυός.
• ΗΕΓ - σας επιτρέπει να ανιχνεύσετε αλλαγές στη λειτουργία μεμονωμένων τμημάτων του εγκεφάλου.
• Ακτινογραφία, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης - ενδείκνυνται για την ανίχνευση παθολογιών της σπονδυλικής στήλης και την αξιολόγηση της βαρύτητάς τους.

Με βάση τα αποτελέσματα των μελετών, είναι σχεδόν πάντα δυνατό να προσδιοριστεί η αιτία του πονοκεφάλου και της αδυναμίας, και ως εκ τούτου, να επιλεγεί μια αποτελεσματική στρατηγική θεραπείας. Αναπτύσσεται ξεχωριστά για κάθε ασθενή και στοχεύει τόσο στη βελτίωση της γενικής κατάστασης όσο και στην εξάλειψη της ανιχνευόμενης νόσου. Επομένως, για τη θεραπεία του πονοκεφάλου και της αδυναμίας μπορούν να χρησιμοποιηθούν:

• θεραπεία φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένα επιλεγμένων φαρμάκων, ιδίως ΜΣΑΦ, κατά της ημικρανίας, για τη βελτίωση της παροχής αίματος στον εγκέφαλο, ιδιαίτερα ειδικά φάρμακα.
• διαδικασίες φυσιοθεραπείας που συμβάλλουν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας άλλων μεθόδων θεραπείας και στην εδραίωση των επιτευχθέντων αποτελεσμάτων.
• χειρωνακτική θεραπεία, ο κύριος σκοπός της οποίας είναι η αποκατάσταση της σπονδυλικής στήλης, η κατάσταση της οποίας εξαρτάται από το έργο όλων των οργάνων και συστημάτων.

Σε κάθε περίπτωση, τα ανησυχητικά συμπτώματα όπως ο πονοκέφαλος και η αδυναμία δεν πρέπει να αγνοούνται, ειδικά αν εμφανίζονται συχνά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό. Αυτό θα αποφύγει την αυξημένη αδυναμία, την εξέλιξη των υπαρχουσών παθολογικών αλλαγών, τις σχετικές επιπλοκές και σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εξάλλου, όσο νωρίτερα διαγνωστεί η ασθένεια, τόσο πιο εύκολο είναι να εξαλειφθεί.